|
----------------------------------------------
23 Mart 2011
2000 KARADORUK ANISI
Ateş yanar duman tüter,
Dallarda kuşlar öter.
Hem de türkü söyleyerek,
Sallanıyor halam Yeter.
İnsanlığa olur mu kıyas?
Köyümüze ederiz havas.
Açılın, açılın sallansın,
İsmail Şıhın karısı Elmas.
Büyük kayın babası Bilal,
Kazancımız olsun helal,
Sırayı aldı biniyor,
Zilif'in torunu Celal.
İnsanlık her şeye değer,
İyiliğe yeter olmaz meğer,
Beni de sallayın diyor,
Molla Aligilden Seher.
Hep güzelliye verelim meyil,
Haktan gelene oluruz kail,
Bakalım ip sağlam mı diyor,
Karakızın torunu İsmail.
Hiç kimse çekmesin ahu zar,
Hem de oldukça işgüzar,
Pembeleri giymiş biniyor,
Post bıyığın torunu Gülizar.
Asla yemeyelim haram,
Her zaman doğruyu kayram,
Bu da kim mi söyleyeyim,
Ayvazgilin torunu Bayram.
Seven sevdiğinin dengi,
Yanlışa yapalım cengi,
Kardeşlerimin en sarısı,
Bu da benim bacım Sevgi.
Kokuyor rakı, efes pilsen,
Ne olur, kendini bilsen,
Kameranın hatırına sallandı,
Korkuyordu güya Gülsen.
Çiftçi tohumunu eker,
Gurbetçi hasretlik çeker,
Bana da sıra verin,
Ben geldim diyor İlker.
Sen her zaman olasın ferah
Yobazlardan eyleriz ikrah,
Burda yok, nerde kaldı ?
Komik,komik konuşan Emrah.
Mutluyuz, böyle ormanımız var ya
Uykuda görüyoruz rüya
Bize yemin ettirdi korkusundan,
Beni sakın itmeyin diye, Derya.
Muradını alıyor gün gören
Karşılığını bulur hizmet veren
Sende mi sallanacaksın ?
Hadi bakalım sana Eren.
Vatanımızı bekler asker,
Ekmeğimiz için dökeriz ter,
Beni de unutmayın diyor,
Ahmet Ağanın oğlu Alper.
Sağlık dilerim geline kıza,
Köye gidilir yazdan yaza,
Çamlara salıncağı kuran,
Dağların atmacası Rıza.
Huzur dolu olsun evin,
Eşin dostunla sevin,
Beni de çok itin diyor,
Naciye'nin kızı Pervin.
Her zaman olalım sade,
Kimi baba kimi dede,
Bu kızımız da dedesinin,
İsmail Şıhın yadigarı Bade.
Tavuklara verirdik yem,
Görmeyelim ne keder ne kem,
Hadi bakalım sana da,
Yaramazımız bizim Cem.
İnsanların hepsi kardaş,
Dostlukta oluyor sırdaş,
Ben de bir yiğidim diyor,
Esprili konuşuyor Çağdaş.
Huzur dilerim bütün evlerde,
Yaşıyor Kırıntı'da köyde,
Kendi haliyle bir bütün olmuş,
Hancı gilin torunu Sevda.
Gönlünü güzelliye bağla,
Hayatında başarıyı sağla,
Dikkat edin düşmesin,
Teyzesinin canısı Çağla.
Tohum bitmiyor, taşta sayda
Hayat var havada suda,
Daha yeni gelmiş buraya,
Beni çok sallayın der Seda.
Gençlerimiz oynar basket,
Babalarımız örterdi kasket,
Korkuyormuş salıncaktan,
Bizi kandırıp kaçtı şevket.
Hakka erer gönlünü veren,
Burada eğlendi eş dost yaren,
Köyde kalmış gelmemiş,
Şevketin karısı Gülseren.
Niyazımız var gerçek ocağına,
Demir dövülür sıcağı sıcağına,
Celal Seher daha iner mi?
Sardılar bacağı bacağına.
Şiiri yazan:
Gülsen GÜNEL
Bu şiir 2000 yılı yazında, Kırıntı ormanı Karadoruk’ta, güzel bir piknik gününde, ağaca ip atıp sallanan insanların o andaki durumlarını anlatmak için mizansen olarak yazılmıştır.
Derleyen:
Sefa ÖZTÜRK
29.7.2002
----------------------------------------------
|
