----------------------------------------------
23 Mart 2011
KIRINTININ KOCAKARILARI

Eskiden, muhteşem kocakarılar vardı Kırıntı'da
Kaynanalığın farşalık döneminde, hükmettiler Kırıntı'ya
Kraliçeler gibi, çıkardılar yaylaya
Şimdi gelinler farşa, kocakarılar döndü kuzuya.

Şıhlının anası, yaylanın paşasıydı Garagarı
Garibandı, sanki yaylamı gördü Sağırgarı
Evinin hem erkeği, hem kadınıydı Güldalı.
Abasın tuzlu suları burnundan getirdi, karısı Aslı.

Yüz on yaşına kadar yaşattık Gurukızı.
Pek farşa sayılmaz , Gıldanın Gızı.
Guzunun Zeynebi, keleğinden çok çekti sızı.
Zilif Hatunun aslı astarı, Yeniköy kızı.

Tuztaşından çıkmış Pata, adımını ata, ata.
Allah canını aldı ki, Gıranın ardına yata.
Süreksizin biriydi Pata, bacısı da Coruk Ağca.
Ben naklettim, söyleyen kardeşleri Salih Ağa.

Cürmü küçüktü, kavgası büyük Mollalinin İpeği.
Cürümsüz bir kocaya düşmüş , Garahalinin İpeği.
Culuk, culuk öter dururdu, Culuk Mehri.
Bunların yanında melek sayılır Sultanın İpeği.

İki dakkada bir bağırmasa olmaz sanki, Telli.
Elifin sesinden bütün Kırıntı illallah dedi.
İmatın sırtından, eksik olmazdı sepeti.
Bizlere gülmeyi öğretti, Çırağın Kıymeti.

Sabah Hatunun gargışından, Allah esirgeye.
Eli belinde, ağa gibi dolanırdı Nazile.
Damarlarında Pirdelli inadı, Hanife ile Hasibe.
Fikrinin karısının adını unuttuk, Şinikli diye diye.

Babasının ismiyle anıldı, Etemin Güssünü.
Nallı karıydı Gülizar, Kocakarıların en ünlüsü.
Kaynanasından aldı namını, Sarıkızın Güssünü.
Kışın bile soldurmadı gülünü, Sofugilden Yazgülü.

Deli Şükrünün çok kahrını çekti, karısı Dudu.
Tek bıyığın oğlunun koynunda, Bağdat uyurdu.
Dıvdılardan Döndü, Pervane gibi döner dururdu.
Hâlâ yaşıyor Zinnet, maşallah iyi durdu.

Toramanın karısı Esme, Celemenin Gızı.
Kürt Ahmedin karısı Fedime, Petinin Gızı.
Kalınkulağın gönül Sultanı, Anşagilin Sultanı.
Titremekten bitap düşerdi, Sarısakalın Elması.

2 / 7 / 2002
Sefa ÖZTÜRK

----------------------------------------------

23 Mart 2011
EĞRİ İLE GOLLİK

Dıldıramanın Memmedine;
Gollik derler Kırıntı'da.
Gollik, kısa demektir.
Cüce değildi elbette,
Ama kısa boyluydu, Memmed amca.
Sülalesi de Dıldıraman olunca,
Kırıntı'lı verdi ünvanı:
Dıldıramanın golliği!

Bal oğullarındandır Aziz Amca,
Alagiller soyundan.
İyi, akıllı adamdı da;
Biraz eğri dururdu,
yürürken yolda.
Belki, bu kadar kusur ;
..vardır kadı kızında da.
Ama alışılmış Kırıntı'da.
İlla olacak her yiğidin lakabı.
Aziz Amcaya düşen de;
"Eğri Aziz" lakabı.

Aziz ve Memmed amcalar,
...yaşca aynı ayardılar.
Çok takılırlardı birbirlerine.
Tatlı tatlı şakalaşırlardı.
Şahid oldum bir gün,
"Onların hoş sohbetine.
Bostanın kenarına,
..kazık çakarken memmed amca;
..usulca yanaşdı Aziz Amca.
Selam kelamdan sonra,
..başladı takılmalar.
- Ula Eziz :
Habu gazuğu çahdım emme,
.. acap nasıl oldu , bahsana.
Bahaneye bakıyordu, Aziz Amca.
..yapıştırdı lafı.
- Ula Memmed :
Gazuh eyi olmuş,
..has olmuş da !
Bulamadınmı uzununu.
Boyu fene GOLLİK.
Yedi taşı Memmed Amca.
Ama vermedi bozuntuya.
Doğruldu usulca, açıldı geriye.
Uzaktan baktı kazığa.

-I-ıh.
Yoh Eziz.
Boyu eyi.
Boyu eyide.
Duruşu bozuh.
Galibe birez EĞRİ !

25.5.1999
Sefa ÖZTÜRK

----------------------------------------------
23 Mart 2011
İKİ EREN

İki eren yaşar, Kırıntı Dağlarında.
Biri Abdal Dede, biri Burga Baba.
Birinin akar göz yaşı, Yıldız gölüne.
Birinin duman çöker, karlı başına.

İki eren yaşar, Kırıntı Dağlarında.
İkisinin de mekanı, yüce dağ başında.
Rüzgar semah eder, kar boran cem eyler.
İki eren aşkına dumanlı dağlarda.

İki eren yaşar, Kırıntı Dağlarında.
Biri nevruz olup, kokar yamaçlarda.
Biri göze olup, kaynar karlı dağlarda.
Biri abdal Dede, biri Burga Baba.

3 / 5 / 1999
Sefa ÖZTÜRK

-------------------------------------------

23 Mart 2011
25 MAYIS

Bugün mayısın yirmi beşi,
Köyde olmak vardı şimdi,
Solumak geciken baharı,
Görmek yaprak açtığını,
Bostanlarda kavakların,
...ve yeşerdiğini madımakların.

Köyde olmak vardı şimdi,
Közlemek, çaşur mantarını,
Yaşamak yeniden sabahları,
Çamlıkta yer yaran toplamayı.

Tam zamanı, açmıştır laleler,
Tomurcuk mudur tutuyalar,
Ve yazıda cennet çiçekleri,
Papatyalar kaplamış olmalı,
Züydün kaçağında kıraçları.

Köyde olmak vardı şimdi,
Seyretmek günbatımını Kandan,
Koklamak, yağmur sonu toprağı,
Ve içmek suyu kana, kana,
Gelincik Taşında, Belki Çaykara'da.

Köyde olmak vardı şimdi,
Ama mümkün değil bu,
Ne bugün, ne de yarın,
Çünkü ben, sabah sekizde,
Olmalıyım işimin başında,
Ve hasret yine kalacak yarınlara,
Ama bir gün mutlaka,
Göreceğim köyümün baharını.

25 / 5 /1999
Sefa ÖZTÜRK

----------------------------------------------

Sayfanın en altındaki ünlü "ANA'NIN MEKTUBU"nu okumayı unutmayınız.

----------------------------------------------
23 Mart 2011
KIRINTININ İHTİYARLARI

İnsan oğlu doğar, yaşar, şanslı ise geç ölür,
Her kula nasip olmaz, ihtiyarlık sonu ömür.
Kırıntının ihtiyarları sıralarını savıp öldüler,
Anıları kaldı, yaşadıkları çileli bir ömür.

Gollikle Fitilin babasıdır Dıldıraman.
Yedi yıl Mısırda esir yattı Toraman.
Yerler titrerdi yürürken Alaman.
Sofuoğullarındandır Salman ile Galman.

Noel Babaya benzerdi Tıngır Abas.
Fevzi ölünce kadınlar tuttu yas.
Ağırdı Hamza, zor alırdı nefes.
Dastargeyenin modası, kendine has.

Kemençe gıv demeden, dıvdıv eder Dıvdı,
Sakallı ile Sarıoğlanın babasıdır Kıltı.
Gahirin Alisi çalar her gırnatayı
Kahredip gitti Alişan, terketti Kırıntıyı.

Alim adamdı Baloğlu Molla Vahit.
Ata rakı içirmiş Esef, alem şahit.
Sofugilden Pamukbaş, gerçek mürşit.
Kasımla Aşurun menşei Kelkit

Karısı coruk olan elbette olur kopuk,
Coruk Ağcanın kocası Abdallıdan Kopuk.
Enişte kayın olurdu Gandazla Kopuk.
Mahmutcuklu Hacı Köyünden kopuk.

Pirdelli boyundan, Deveci soyundan Deli Baba,
Cemlerde asayişi temin ederdi Ali Baba.
Gavrazlı boyundan, Temür soyundan Murteza,
Horasandan sökün eyledi, Şıhlıdan Gülağa.

Diş Alinin abisiydi, Bityiyenin Ağabeyi,
Hem aksiydi hem komik Nasrettin Hoca misali.
Agu ile Yonuz, Kelkitlinin Derebeyleri.
Baloğullarından Eğri Aziz, Aliağagilin beyi

Dedeliğe fırsat bulamadı, Gogu ile Kesük,
Dehmen oğlu Veli Şıhın yüzünde nuru gördük.
Ataları Karstan gelen Deli İbrahimle Üsük,
Kırıntı’da ne erenler ne ulular gördük.

İzzet ile Bektaş Onbaşı, Etemin oğlu,
Salihle keleş onların amca oğlu.
Kırıntı’nın akıl defteri, Çilalinin Durmuşu,
Unutmak mümkün mü, Yakup Çavuşu.

Kırıntının alileri : Cinali, Cicimali, Çilali,
Sarıkızgildendi Cını, oğlu da Bozali.
Sarısakalın toprak yemekten kalmadı mecali.
Ne oldu acep öbür dünyada, Posbıyığın hali.

Kösdü gibi atar mıydı, Kösdü Hasan,
Abdallıdan Cingit Hasan, Sofugilden Kürt Hasan.
Yaşam bir yolculuk, Kırıntı oldu han,
Kalmadı ne Maciğe, ne Pirtoya bu cihan.

Büyük mani ustasıydı, Uruşanın Salihi,
Kazada öldü, yokmuş Garip Kamilin talihi.
Ne dervişler ne erenler gördü Kırıntı tarihi,
Öğrenmeli bütün bunları, zamane cahili.

5 / 7 / 2002
Sefa ÖZTÜRK

----------------------------------------------

23 Mart 2011
ÖĞRENCİSİNİ ARAYAN OKUL

Anadolu'nun ücra bir köyünde: Kırıntı'da
Öksüz bir okulum ben
Kapattılar kapılarımı öğrenime
Ne öğretmenim var, ne öğrencim.
Sıralarım bomboş, bahçem sessiz.
Tatil olur, bayram olur acır kalbim.
Dalgalanmaz gönderimde bayrağım.

Halbuki bir zamanlar,
...ne kadar mutluydum.
Öğrenci ile doluydu sıralarım
...ve kara tahtamın önünde öğretmenim.
Cıvıl cıvıldı teneffüslerde bahçem.

Belki de çoğunuz bilmez,
Anadolu'daki ilk okullardan biriyim ben.
Şu arkamda görünen Kırıntı köyüne,
...hatta uzun yıllar Yeniköye,
...ben öğrettim okuma yazmayı,
...hesap yapmayı
Kimi doktor oldu, kimi mühendis,
Dağıldılar ülkenin dört bir yanına,
...hatta dünyaya.
Kimi öğretmen oldu döndü yine bana.
Gün geldi yetmedi eski binam.
Yıkılıp yeniden yapıldım 62 de.

Çok sürmedi mutlu günlerim.
Kırıntılı terk etmeye başladı köyünü.
İş çok, para bolmuş büyük şehirlerde.
Her sonbahar okullar açılmadan önce,
...ayırıp çocuklarımı benden,
...göç edip gittiler şehrin varoşlarına,
...arkalarına bakmadan nankörce.
Yetmezmiş gibi birde, almancılar çıktı başıma.
Her yıl birileri gitti, boşaldı sıralarım.
Yavaş yavaş tükettiler beni.
Geldi sonunda kara haber Milli Eğitimden:
"Yeterli öğrenci kalmadığından,
...okulun kapatılmasına karar verildi."
Ve kilit vurdular kapıma.
O günden beri, yetim bir okulum ben.
Ne sevenim var ne soranım.
Dökülüyor her yanım, bahçem virane.

Son yıllarda acım bir başka.
Eski öğrencilerimi görüyorum ara sıra.
Kurulup son model arabalarına,
Geçiyorlar sağımdan solumdan.
Bilseniz ne güzel evler yaptılar.
Maşallah hepsi birer köşk gibi.
Eh ne diyelim, dahası da olsun.
Ne de olsa oturdular sırama.
Çocuklarım onlar benim.

Benim yüreğimi sızlatan,
... ben böyle öksüz, böyle harapken,
...onlar niye vefasız, niye bencil.
Niçin merhem olmazlar çatlak sıvama.
Bakmazlar bile penceremdeki kırık cama.
Çok şey istemiyorum ki ben.
Biraz saygı, sevgi ve vefa.
Sesleniyorum onlara:
Hani şu yaptığınız muhteşem evler var ya!
Onlardan artan malzeme ile onarın beni.
Zahmet edip benim için camcıya gitmeyin.
Kendinize alırken, bir tanede bana alın.
Kuruyup çatladı ahşaplarım, boya ister.
Azcıkta boya var mı, sizinkinden artandan.

Aslında pek umursamıyorum eskimeyi.
Ama, umudum var.
Kim bilir, belki bir gün; göçler döner tersine.
Tekrar kavuşurum öğrencilerime.
Hazırlıklı olmalıyım, o harika güne.

5 / 9 / 1999
Kırıntı Köyü İlkokulu adına:

Sefa ÖZTÜRK

Bu şiir Kırıntı Köyü İlkokulunu bitiren tüm vefasızlara ithaf edilmiştir.

----------------------------------------------

GICICIK

Gız gıcı sen ne güzelsin,
Ceylan gözlü bir meleksin,
Gönlümü çalan dilbersin,

Gız gıcı , gıcı güzel gıcı,
Kırıntının güzel kızı,
Güzellik otu yiyen gıcı.

Gız gıcı gıcı, hınzır gıcı,
Guru Derede bekle dersin,
Çaygara'ya tüyersin gıcı.

Gız gıcı sen ne güzelsin,
Kırıntı'da bir çiçeksin,
Tutuyamısın, gülmüsün,

Gız gıcı, gıcı allı gıcı,
Elleri gınalı gıcı,
Boyu bosu yosma gıcı,

Gız gıcı, gıcı nazlı gıcı,
Bekle beni der gelmezsin,
Hay garayola gelesin gıcı.

1998
Sefa ÖZTÜRK