|
"Toplumu değiştirmek istiyorsan önce sen değiş." - Tolstoy
08.01.2007
ÖRNEK OLMAK ZORUNDAYIZ
-Baba ile oğul, sarp kayalarla kaplı dağın yamacında ilerlerken oğlan "Heyy!" diye seslenmiş. Dağ, yankılayarak yanıt vermiş: "Heyy!" Oğlan, "Seni sevmiyorum!" diye bağırmış. Dağ, aynı sözü daha da şiddetle iade etmiş. Çocuk, ondan nefret ettiğini söylemiş; dağ, aynı karşılığı vermiş. Bu, böyle sürüp gitmiş. Sonunda çocuk, babasına dağı şikayet etmiş: "Baba, dağ bana kötü sözler söylüyor." Baba, oğlunun saçlarını okşadıktan sonra "Şimdi beni izle yavrum." demiş ve dağa dönüp seslenmiş: "Seni seviyorum!" Dağ da ona "Seni seviyorum!" diye yankılamış. Baba, oğluna bakıp gülümseyerek "Ne ekersen onu biçersin çocuğum. İnsanlara, hayvanlara hatta doğaya nasıl davranırsan benzer karşılığı alırsın." demiş.
Tören alanındaki 1. sınıftan 8. sınıfa kadar tüm öğrenciler ve öğretmenlerin çıt çıkarmaksızın beni dinlediğini görünce öğütlerimi sürdürdüm:
-Birileri görüp aferin desin diye güzel davranışlarda bulunmayın. Mutlu ve huzurlu bir dünya yaratmak için içtenlikle inanarak doğru davranışlarda bulunun. Sizi hiç kimsenin görmeyeceği bir yerde bile yere tükürmeyin, çöp atmayın. Denetçilerimiz başkaları değil, öncelikle kendi vicdanımız olmalı. Size güveniyorum. Bundan sonra hatalarınızı en aza indireceğinize inanıyorum.
Okulumuzda daha başarılı bir eğitim öğretim gerçekleştirebilmek için yıllardır bireysel olarak yoğun uğraşlar veriyordum. Kurul toplantılarında kararlar alınmasını sağlıyordum. Öğrencilerde davranış değişimlerini görmeye başladığım zamanlarda çok mutlu oluyordum. Ne var ki öğrencileri değiştirmek isteyen öğretmenlerin önce kendileri değişmeliydi; bunu tüm öğretmenler biliyordu. Biliyordu; ama...
Konuşmamı bitirdikten sonra İstiklal Marşı'nı söyledik. Müdür, iyi hafta sonu diledikten sonra öğrenciler dağıldı. Öğretmenler de kendi otomobillerine doğru yürüdüler. Öğrenciler, kendi öğretmenlerine yaklaşıp iyi günler dileyerek vedalaşıyorlardı. Okul bahçesi cıvıl cıvıldı.
Bir öğretmenim dikkatimi çekti. Cebinden sigara paketini çıkardı. Son sigarasını dudağına verdikten sonra paketi fırlatıp yere attı. Elektrikle çarpılmışçasına iliklerime kadar titredim. Arabasına binip havalı bir tavırla öğrencileri yara yara bu arada kornaya basa basa ilerlemesini nefretle izledim.
Başka bir öğretmen arkadaşım, gerilimli hâlimi fark etmiş olmalı ki; "Ne oldu Ali Bey?" diye sordu. Kendimi tutamadım, sigara paketi olayını anlattım. Arkadaşım, ağzındaki sakızı çatlatarak çiğnerken beni dikkatle dinliyordu. Sözlerimi bitirince şöyle dedi:
-Kesinlikle haklısın. Öğrencilerin içinde sigara içilmesi birinci hata, paketin yere atılması ikinci hata.
Bu arada, ağzında biriken kocaman tükürüğü usta bir hareketle fırlattığı gibi bahçenin asfaltına yapıştırdıktan sonra sözlerini tamamladı:
-Biz, tüm davranışlarımızla öğrencilerimize örnek olmak zorundayız.
*
Bu olaya inanamadınız değil mi? Haklısınız, ben de inanamadım kendi gözlerimle tanık olduğum hâlde. Hâlâ da inanamıyorum ya!
*
Öğretmen arkadaşım, örnek olmalıyız derken samimiydi, buna içtenlikle inanıyordum. O anda, yaptığı aykırı davranışın ayırdında değildi. Nasıl olsun ki, insan yetiştirme sanatını uygularken yıllar yılı öz güveni elinden alınmış, kafası karıştırılmıştı.
*
Böylesine olumsuz örneklerin öğretmen dünyasında pek fazla olmadığını belirterek bitirelim.
Ali Aydoğan
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Düşüncelerinizi yazmak için burayı TIKLAYINIZ ... aliaydoganaa@hotmail.com
|
