|
Romanya kökenli bir özdeyiş:
"Biri sizi bir kez aldatırsa suç onundur, iki kez aldatırsa suç sizindir."
---
"Baktıklarımızı görebiliyor muyuz acaba?"
26.01.2007
GİZEMLİ YÜZ (Kağıtta Beliren Resim)
Birkaç yıl önceydi.
Televizyonda kanallar arasında gezintiler yaparken ekrandan uzanan bir parmağın gözümü oyacağını sandım birden. Kendini tanıtan aptal bir ses tırmaladı kulaklarımı.
-Ben, ...
Bir köy evinin yarı karanlık bir odasında iri yarı bir sunucu, genç bir adamı işaret ederek şöyle diyordu:
-Şimdi, bu arkadaşımız, dualarla ...hazretlerini çağıracak. Onun nur yüzünü boş bir kağıda yansıtarak bize göstermesine tanık olacağız.
Televizyon kanallarında cinlerden, perilerden geçilmiyordu. Doğa üstü olayları anlatan programların, dizi filmlerin haddi hesabı yoktu. İş o kadar cıvımıştı ki içimiz dışımız falcılarla, cincilerle, medyumlarla, gizemli varlıklarla, olaylarla dolup taşmıştı. Şimdi de benzeri bir şaklabanlıkla karşılaştığımı anlamıştım. Bu tür programlara çok kızıyor ama arada bir izliyor, kandırmacayı ortaya çıkarabilmek için gözlerimi dört açıyordum.
Önce beyaz bir dosya kağıdı gösterildi kameraya yani bize. Bomboş olduğu söyleniyordu. Gerçekten de boştu kağıt; ne bir yazı, ne bir resim. Işık ve müzik efektleriyle gizemli, ürkütücü bir ortam yaratılmıştı. Etkileyici anlatım eşliğinde asıl gösteri başladı. Genç köylü, kağıda bakarak dualar okumaya; eliyle kağıt yüzeyinde bir takım garip hareketler yapmaya; titrek, ürkek, davetkâr ses tonuyla ...hazretlerini çağırmaya başladı. Neden sonra amacına ulaşmış olmalı ki sunucu; şaşkın, tedirgin, heyecanlı ses tonuyla aynı kağıdı göstererek:
-İşte işte! dedi. Aman Allah'ım! Olamaz. ...hazretleri sonunda ortaya çıktı.
Elindeki ince bir çubukla kağıt yüzeyinde dairesel hareketler yaparak kendi gördüğü yüzü izleyiciye de göstermeye çalışıyordu. Onun işaretiyle kamera, kağıdın yüzeyine yaklaştı yavaşça. Çok geçmeden ince çizgiler hâlinde profilden bir yüzle karşılaştık. Kaşıyla, gözüyle, burnuyla, sakalıyla yaşlı bir insan görünümü vardı yüzeyde. Görünüm, sanki buruşturulmuş kağıt kıvrımlarından oluşmuş gibiydi.
...
Aradan birkaç gün geçmişti. Hava henüz kararmıştı ki telefon çaldı. Seher'di arayan. Gece oturmasına evlerine davet ediyordu. Memnuniyetle kabul ettik. Arabaya atladığımız gibi soluğu Tuzluçayır'da aldık.
Masa başında bazılarımız rakılarımızı, bazılarımız çaylarımızı yudumlarken söz döndü dolaştı kağıtta beliren gizemli yüze geldi. Onlar da izlemişler aynı programı. Seher, bana dönüp heyecanla:
-Ali abi, inanmıyorsun ama sen de görmüşsün aynı programı. E, ne diyeceksin peki?
İşin içinde bir iş olduğuna adım gibi emindim; ama ne? Kanıtlamaktır esas olan, yüzeysel açıklamalar inandırıcı olmuyordu. Yaptığım açıklamaların yeterli ikna gücü yoktu.
Celal, bir ara pek de önemsemeyerek, o programın video kaydını yaptığını söylemesin mi? Heyecanlanmıştım; tekrar tekrar izleme olanağı doğmuştu. Programı yepyeni bir ilgiyle baştan sona kadar izledik. Akılcı bir açıklama yapmama yarayabilecek bir iz, işaret bulamadım. Tam, umudumu yitirmek üzereydim ki aklıma gelen düşünceyle filmi başa sardırdım. Boş kağıdın ekranda en büyük ve net göründüğü anda filmi dondurduk. Tüm dikkatimle kağıdın yüzeyindeki kıvrımları inceleyince daha sonra ortaya çıkacak olan ...hazretlerinin profilden yüzünü belli belirsiz olarak görebildim. Hemen işaret parmağımla diğerlerinin dikkatini resim üzerinde yoğunlaştırdım.
Sahtekarlık açıkça ortaya çıkmıştı. Kağıt yüzeyinde önceden resim varmış zaten. Programın dikkatleri başka yöne kaydıran akışı içinde kağıda bakmış ama görememiştik. Sunucu, kağıdı kameraya iyice yaklaştırarak bakışlarımızı belli belirsiz resim üzerine odaklamayı başarmıştı. Hepsi buydu işte.
-0-
Ali Aydoğan
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Düşüncelerinizi yazmak için burayı TIKLAYINIZ ... aliaydoganaa@hotmail.com
|
